Wie is Lenie? — Gedeelde Ervaringen

Vrouw 60 - 69

Lenie is geboren op Kattenburg in Amsterdam. Bijna zestig jaar geleden verhuisde ze samen met haar ouders naar een van de noordelijke tuindorpen. Daar trouwde ze, en leidde ze een rustig en comfortabel bestaan. Twaalf jaar geleden kwam daar een eind aan, toen haar man vrij plotseling overleed aan een combinatie van kanker en schilderziekte. De uitvaart kon niet goed genoeg zijn, dus bestelde Lenie de mooiste kist en de mooiste bloemen. Maar toen kwam de rekening, en die bleek veel hoger dan het bedrag dat de verzekering uitkeerde.

Lenie, verdrietig en radeloos, negeerde de aanmaningen, en betaalde ook de huur niet meer. De problemen stapelden zich op, behalve dat ze rekeningen onbetaald liet, begon ze zichzelf en haar huishouden te verwaarlozen. Het bezoek van een hulpverlener van Humanitas bracht even verlichting, maar de echte ommekeer kwam toen ze in speeltuin van haar buurt aan de praat raakte met Jeanette, een maatschappelijk werker die haar op allerlei manieren ondersteunde.

Via Jeanette kwam Lenie in aanraking met een kerkgenootschap. Afhoudend eerst – ‘ik ben nooit gelovig geweest’- accepteerde ze de hulp die de kerkleden haar aanboden. Van praktische hulp – ‘ze knapten mijn huis op’- tot geestelijke ondersteuning. ‘Ik vond er warmte en gehoor voor mijn verhaal. Precies de dingen die ik vroeger bij mijn ouders tekort was gekomen.’ Hoewel Lenie nog steeds niet gelooft, gaat ze wel regelmatig naar de kerk, om zich gezien te weten.

Het schuldsaneringstraject heeft ze inmiddels succesvol afgesloten. Ze is weer zonder schuld. Sterker nog, ongeveer anderhalf jaar geleden kreeg ze voor het eerst haar AOW-uitkering. Dat aangevuld met het pensioen van haar overleden man, maakt dat ze zich nu de ‘koning te rijk voelt.’ Als vrijwilliger voor de NoordAs – een actiegroep in Amsterdam Noord van mensen met kopzorgen door geldzorgen- helpt ze mensen met schulden, door over haar ervaringen te vertellen en tips te geven.

januari 2022

Lenie Vrouw 60 - 69

Lees je post

‘De crematie van mijn overleden man was zo duur dat ik die niet kon betalen. Ja, toen kwamen er incasso’s en deurwaarders, en liep de rekening op tot 10 duizend euro. Nadat mijn man was overleden, had ik ook zoiets van nou ja wat kan het mij verder nog schelen. Ik vluchtte het huis uit, en ik deed wat mensen met schulden vaker doen: post ongelezen opbergen.’

Lenie Vrouw 60 - 69

Let op of je iets wel kunt betalen

‘De kosten van de uitvaart, de huurachterstand daarna en die verdomde incassokosten. Ik heb het aan mezelf te danken, ik weet het, ik had beter moeten opletten bij het gesprek met de uitvaartondernemer. Maar ik wilde de mooiste uitvaart voor mijn man, hij had er recht op. Geen moment vroeg ik me af of de uitvaartverzekering voldoende was om de kosten te dekken. Daar komt nog bij dat ik na het overlijden van mijn man fors in inkomen achteruit ging. Mijn man verdiende 1650 euro, per maand. Toen hij overleed, moest ik leven van een bijstandsuitkering, 925 euro per maand.’

Lenie Vrouw 60 - 69

Zoek structurele hulp om je boekhouding op orde te krijgen

‘Toen ik het uiteindelijk te benauwd kreeg van alle aanmaningen en deurwaarders, belde ik Humanitas. Kwam er een hele aardige mijnheer langs, een “boekhouder”, die de hele dag bezig was om mijn papieren uit te zoeken. Deed hij netjes. Hij leerde me ook om mapjes te maken: bijvoorbeeld een voor de huur en een voor de energie. Een goed systeem hoor. Probleem is wel dat hij maar een keer kwam. Als je dan terugvalt in je oude gewoonte om post ongeopend te laten, is er niemand om je te controleren.’

Lenie Vrouw 60 - 69

Hulp kan uit een onverwachte hoek komen

‘Om de eenzaamheid te ontsnappen, ging ik vaak naar een speeltuin hier in de buurt. Daar ontmoette ik op gegeven moment een maatschappelijk werker. We raakten aan de praat. En nadien hielp ze met allerlei dingen. Via haar kwam ik tevens in aanraking met de kerk. Niet dat ik gelovig ben, maar de leden van die kerk hebben we me wel “uit de stront gehaald.” Ze omarmen je, en luisteren naar je. Hoewel ik niet gelovig ben, ga ik sindsdien regelmatig naar de kerk. Ik weet niet precies hoe ik het zeggen moeten, maar ik voel er warmte en erkenning die ik vroeger bij mijn ouders misschien wel tekort kwam.’

Lenie Vrouw 60 - 69

Vraag bijtijds ondersteuning

‘Ik had hulp moeten vragen vóórdat mijn schulden begonnen op te lopen of beter nog toen ik met uitvaartondernemer om de tafel ging zitten om de crematie van mijn overleden man te bespreken. Maar goed toen mijn schulden tot grote hoogten waren gestegen, raadde de maatschappelijk werker me aan om een wettelijke schuldsanering aan te vragen. De rechter gaf er zijn fiat aan. Ik was daar echt blij mee hoor, daar niet van, maar wat een bureaucratie. Voor de intake moest ik een berg aan papieren invullen. Bovendien ging ik ervan uit dat de bewindvoerder er voor mij was, vaak echter kreeg ik het idee dat hij meer zijn best deed voor de schuldeisers. En dan die papiermassa, na het overlijden van mijn man kreeg ik een tia, mijn geheugen is daardoor ontregeld geraakt, dat helpt ook niet echt.’

Lenie Vrouw 60 - 69

Leer creatief te winkelen

‘Als je naar de winkel gaat, vind je op ooghoogte de A-merken, in het midden de eigen merken, en helemaal onderaan de goedkope artikelen. Om die te zien, moet je vaak op je buik gaan liggen. Wat ook helpt, zijn tips van andere mensen, dat er bij een winkel bijvoorbeeld het fruit niet vers meer is, als je dat aan de chef van de groenten- en fruitafdeling meldt, wil hij het fruit soms wel gratis meegeven. Als je heel goochem bent, koop je een blik conserven bij AH, ga je vervolgens naar de Jumbo verderop waarvan je weet dat dat zelfde blik daar duurder is. Als je dat bij de kassa meldt, krijg je het prijsverschil uitbetaald en het blik gratis. Ten slotte ga je terug naar de AH, lever je het het daar gekochte blik in en vraag je je geld terug. Heb je toch weer wat verdiend.’

Lenie Vrouw 60 - 69

Zorg dat je in aanmerking voor de Voedselbank komt

‘Als je niet voor de Voedselbank in aanmerking komt, omdat je net boven de inkomensgrens zit, moet je gas en lichtrekening een paar euro hoger laten maken om net onder die grens te zakken.’

Lenie Vrouw 60 - 69

Zonder jezelf niet af

‘Ik voelde me eigenlijk Remy, de hoofdfiguur van Alleen op de Wereld. Uit schaamte durf je niemand meer onder ogen te komen. En weet je wat het is: letterlijk alles lijkt dan ook mis te gaan. Ik kreeg een tia, en de operatie voor een kunstknie pakte verkeerd uit. Moet je kijken wat een been ik heb. En nu is mijn moeder, die aan de overkant woont, ook nog aan het dementeren. Ik heb begeleiding gehad en heb geleerd dat je samen met je omgeving een plekje aan je gevoelens moet geven. Wat je niet moet doen, is jezelf afzonderen.’

Lenie Vrouw 60 - 69

Sta open voor toeval

‘Luister naar mensen die, als je bij de ingang van de Voedselbank twijfelt of je wel naar binnen zal gaan, tegen je zeggen: “Schat, ik loop zelf ook bij de Voedselbank, kom alsjeblieft binnen, je hoeft je nergens voor te schamen.” Ook toeval speelt een rol, geef er aan toe; als ik in de speeltuin niet met de maatschappelijk werker aan de praat was geraakt, ja wat dan?’

Lenie Vrouw 60 - 69

Ga voorbij aan je schaamte

‘Ik schaamde me voor mijn schulden en zorgde ervoor dat mijn kinderen en kleinkinderen er niets van af wisten. Althans dat maakte ik mezelf wijs. Ik schaamde me ook als ik in een lange rij voor de Voedselbank stond, op de hoek van een straat waar de hele dag mensen voorbij fietsen. Omdat ik redelijk bekend ben in de buurt, zorgde ik er altijd voor dat voorbijgangers mijn gezicht niet konden zien. Van die schaamte moet je echt zo snel mogelijk afkomen. Als je open bent over je schulden, dan heb je kans dat mensen je willen helpen. Maar je moet wel je mond open doen.’

Lenie Vrouw 60 - 69

Carpe diem

‘Ik was indertijd heel boos op mijn man, dat hij dood was gegaan. Ik ben er nog steeds boos over, wordt steeds erger. Ik had een tijdlang de urn met zijn as in de woonkamer staan. Uit angst dat schuldeisers die urn zouden meenemen, heb ik hem aan mijn dochter meegegeven. Nu hoef ik niet meer bang te zijn, ik heb het schuldsaneringstraject afgerond en anderhalf jaar geleden kreeg ik voor het eerst mijn AOW-uitkering, met het pensioen van mijn overleden man erbij, voel ik me nu de koning te rijk.’

Nóg wijzer worden? Vragen en antwoorden

Stel een vraag aan de redactie

Uw kunt uw vraag anoniem stellen. Gedeelde Ervaringen behoudt het recht uw vraag niet te publiceren en/of in behandeling te nemen.

Dit formulier is beveiligd met reCAPTCHA van Google | Privacy - Voorwaarden